Ang mga Pilipinong manggagawa sa ibang bansa ay nakakaranas ng isang peligro kapag sila ay naglalakbay at nagtatrabaho sa ibang bansa. Ang mga OFW ay nagsasakripisyo sa maraming paraan upang maibigay ang mas mabuting buhay ng kanilang pamilya. Ang mga ito ay bayani sa kanilang sariling buhay at karapatan sapagkat nabubuhay sila upang matulungan ang kanilang pamilya. At kung minsan kahit na hindi nila kakilala ang ibang mga tao handa silang tumulong at suportahan kapag kailangan nila ito.
Ang mga bayani ay iniisip muna ang ibang tao bago isipin ang kanilang sariling interes. Ang mga ito ay ang mga taong walang katulad na isinakripisyo lamang ang kanilang sarili para sa kapakanan ng iba. Ang mga manggagawa sa ibang bansa at mga migrante ay nahaharap sa napakalaking hamon na dapat nilang gawin na ang tanging pinanghahawakan nila ay ang kanilang paniniwala, pag-asa at determinasyon na makamit ang kanilang hangarin sa buhay. Nagsusumikap ang mga OFW na mapangalagaan ang kanilang mga anak at makatiyak ng magandang kinabukasan at mamuhay sa buhay na pinapangarap nila.
Ang mga OFW ay matapang, determinado sa sarili, hindi natatakot sa kanilang buhay, mayroong ginintuang puso at gumagawa ng maraming bagay upang maging bayani sa lahat ng tao. Ang mahusay nilang ginagawa ay isang tawag ng tungkulin na tulungan ang kanilang mga pamilya, upang matulungan ang kanilang bansa at kung minsan ay inilalagay pa sa peligro ang kanilang sarili upang matulungan ang iba.
Ang isang OFW ay maaaring tawaging bayani dahil sa pagsakripisyo ng isang bahagi ng kanilang sarili upang matulungan ang ibang taong nangangailangan. Matatawag din silang bayani sapagkat nakangiti sila sa iba sa kabila ng mga pagsubok at hamon na kinakaharap nila sa buhay habang malayo sa kanilang mga mahal sa buhay. Kapag magaan ang pakiramdam ng OFW dahil sa pagtulong sa iba maaari din silang matawag na bayani. Kung ang lahat ng ito ay ginagawa ng isang OFW, sila ay isang bayani sa puso ng mga tao.